fauna

daha rahmine düşmeden sevdin beni bekledin ılık ılık ısıttın içini yatağımı hazırladın yorganımı kalın henüz kızıl değildi saçların fırtına öncesi sessizliği nedir daha bilmiyordun beni bekledin gönüllü yalnızlığına bilinçli bir son vermek istedin ve geldi bulutlar kapladı gökyüzünü yağmura tutuldun hiç umursamadın şemsiyesizdin beni fütursuzca bekledin belki eylüldü belki ekim ve işte rahmindeyim sıcacık ve ıslak ve karanlık sessiz ve sakin ve bulanık şimdiden adımı düşünmeye başladın artık iki ayrı candın belki marttı belki nisan canın sıkıldı yalnızlıktan çıkayım istedinRead More→